Thuiskomst

De tuin is weer op orde, het huis aan kant en de was weer in de kast. Het is tijd om achter de computer te kruipen en wat te vertellen over onze vakantie.

We vertrokken op vrijdag de 13e - nee we zijn niet bijgelovig - vanuit Rotterdam naar Hull. Het begon prima met een buffet vol heerlijke gerechten waar we van genoten. Maar toen het schip eenmaal op zee was, schommelde het zo vervaarlijk dat ik niet wist hoe snel ik in mijn bed moest komen. Dankbaar kwamen we de volgende ochtend aan in Engeland. Na het ontbijtbuffet vertrokken we naar York, een prachtige stad met gezellige winkeltjes. Onze eerste week zouden we doorbrengen in het Lake District. We overnachtten in een luxe stacaravan. De bedden waren niet zo super. Sjoerd stak zo'n twintig centimeter uit, als hij zijn hoofd scheef hield en de harde veren bezorgden ons blauwe plekken. We bezochten vooral plaatsen die te maken hadden met Beatrix Potter. De vrouw die de ondeugende Peter Rabitt en Benjamin Bunny bekend maakte. Ik heb een prachtig dagboek van haar gekocht.
Verder zijn we naar een Laurel en Hardy museum geweest, kneuterig maar liefdevol ingericht door een fan. We hebben natuurlijk een reisje gemaakt met een stoomtrein langs Lake Windermere. We zijn een dag bij Hadrians Wall geweest met vechtende Jacobieten. En er was een soort kleine uitvoering van Madurodam, met huisjes van leisteen gemaakt door een man met MS. Heel knap gedaan, maar ze hadden er meer van kunnen maken. Mijn handen jeukten om iets met zoveel potentie niet aan te kunnen pakken.

Het weer was erg wisselend. De kinderen hebben buiten gezwommen, maar we waren ook blij met de verwarming in de caravan. Op een nacht regende het zo hard, dat ik mezelf al aan een helikopter zag hangen om ons uit de caravan te halen. Sjoerd lachte mijn angst weg. (Ik sla wel vaker door.) Maar toen we de volgende dag weg wilden gaan, bleek er een weg afgesloten te zijn en het park in het dorp stond onder water. 's Avonds hoorden we op het nieuws dat er in het zuiden van Engeland overstromingen waren en mensen door een heli van een vakantiepark waren gered...

De tweede week zaten we in de buurt van Edinburgh. Vanuit de caravan hadden we uitzicht op de zee. Natuurlijk bezochten we het kasteel dat de oude stad domineert. Ook zagen we een kiltweverij in werking. We luisterden naar doedelzakken en bezochten een whiskey distilleerderij, waar Sjoerd graag wat wilde proeven. Helaas kregen we deze week een dringend sms-je of we met spoed naar huis wilden bellen. Mijn opa was overleden. Op zaterdagavond vertrokken we met de boot naar huis. Het stormde bijna, dus ik zag erg tegen de zeereis op, maar wellicht viel het daardoor wel mee. Maandag was de begrafenis, een trieste dag voor onze familie.