Opnames Roes in onze straat

Vandaag (en nog een paar dagen) wordt er in onze straat gefilmd voor het VPRO-programma Roes. Een 11-delige serie over drank en drugsmisbruik. Omdat jongeren niet luisteren naar de spotjes van SIRE of hun ouders is gekozen voor deze opzet. Het Trimbos Instituut en het ministerie van Jeugd en Gezin ondersteunen de serie financieel. De verhalen zijn gebaseerd op echte situaties. Roes wordt elke dinsdagavond rond negen uur uitgezonden op Nederland 3.

Al vroeg parkeerden er grote wagens met veel apparatuur en liepen er overal mensen rond. Om tien uur begon het filmen buiten. Op het fietspad naast ons huis reed een meisje op een rode fiets achter een auto aan met open klep waarin de filmcamera stond. De meeste scenes moesten wel een paar keer gedaan worden. Bij een van onze overburen werd binnen gefilmd. Ik ben benieuwd of we wat zullen herkennen van de opnames.

Vakantiebijbelclub

Vanmorgen hebben we meegeholpen bij de vakantiebijbelclub. Dit was het eerste jaar dat ik niet meer in de organisatie zat. Aan de ene kant voelde ik me daar schuldig over. Aan de andere kant was dat toch wel een licht gevoel. Maaike mocht inmiddels ook als medewerker helpen in de creche. Laura heeft haar geassisteerd. Ik zat bij groep 1 t/m 3 aan de knutseltafel. Tjonge, wat waren die kinderen nog klein. Wat groei je daar snel uit. Het thema was: Blik op de levensweg. Overal hingen verkeersborden en alle toneelstukjes gingen over het verkeer. De presentatrice was verkleed als agent. En de kinderen kregen een rijbewijs waarin ze stickers konden verzamelen. Natuurlijk moest er een bijbeltekst uit het hoofd geleerd worden en waren er ook bijbelverhalen. Verder kregen de kinderen kadootjes als ze raadden hoeveel snoepjes erin het potje zaten of als ze op de verrassingsplaats zaten. Het was echt een feest voor de kinderen.

Vakantie

We genieten van de voorjaarsvakantie. Vakantie is toch wel de afwezigheid van de druk van het moeten. Even niet 's ochtends om zeven uur ons bed uit gejaagd worden door de wekker. Even geen huiswerk in de agenda. Even geen klok die ons verteld wat we moeten doen. Gewoon een beetje keutelen in huis, wat lantefanteren, familie en vrienden bezoeken of een paar uurtjes zwemmen.

Multitaskende jeugd

Hoe is het mogelijk om een werkstuk te maken en ondertussen contact te houden met vrienden via de msn en steeds gestoord te worden door een deuntje dat je aandacht vraagt omdat er een sms-je is binnengekomen? Multitasking? Hoewel ik mijn best doe alle afkortingen en begrippen uit elkaar te houden, loop ik toch een paar generaties achter. De babyboomers, generatie X moeten plaats maken voor de generatie Einstein. Jeroen Boschma en Inez Groen schreven er een boek over. "Het grote verschil dat Groen ziet tussen deze generatie jongeren en de vorige, is dat ze veel dingen tegelijk kunnen. Zo schrijft ze in Generatie Einstein: Jongeren zijn fanatieke mediaconsumenten. Televisie, tijdschriften, radio, websites en weblogs - jongeren gebruiken al deze media intensief en vaak ook tegelijkertijd. Daarin zappen ze moeiteloos van het ene naar het andere kanaal, van de ene naar de andere URL, tegelijkertijd bellend, sms-end en chattend met hun vrienden en bekenden. Ze luisteren muziek op een clipstation, terwijl ze een game spelen op hun console en een afspraak regelen via sms."

Algemene vermoeidheid

Iedereen in mijn omgeving is zo moe. De een laat zich onderzoeken op Pfeifer, de ander vermoedt iets anders. Maar de uitslagen geven aan dat er geen medische grond is voor de vermoeidheid. Waarom is iedereen zo lusteloos, zo lamlendig? Op zondagmiddag naar het bos of strand, kost al teveel energie. Liever blijven we thuis. De voorjaarsvakantie staat voor de deur, dus we kunnen een weekendje of weekje weg. Maar het idee alleen al levert zoveel stress op, dat we er maar van afzien en de mensen die wel gaan, hebben buikpijn van al het geregel. Waarvan zijn we zo moe? Is het gewoon de behoefte aan zon? Voorjaarsmoeheid? Ik denk het niet, want het is een blijvend probleem. Waarvan hebben we al die stress? Kinderen in de bloei van hun leven. Waardoor zijn zij uitgeput? Vraagt de samenleving teveel van ons? Is de druk te zwaar?
Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, nodigt Jezus ons uit. En Ik zal u rust geven.

Winkeltje spelen

Vroeger wilde ik graag een eigen snoepwinkeltje met van die ouderwetse snoepjes uit grootmoederstijd. Ik had zelfs al een leuke ruimte op het oog, maar daar wordt nu wijn verkocht. Nu lijkt het me geweldig om een eigen christelijke (boeken)winkel te hebben. In Ermelo zit zo'n prachtige boekwinkel, in een mooi oud pand waar ik, toen ik daar in de buurt was, uren kon rondbrengen. Maar in onze omgeving zitten al genoeg christelijke winkels. Gisteren mocht ik een ochtendje meedraaien in een van zo'n winkel. Geweldig al die intrigerende titels en prachtige kaften om je heen. Ik merkte dat ik te enthousiast was voor de mevrouw die me in moest werken. Ik moest me echt inhouden. Wat had ik graag die standaard met paaskaarten voorin de winkel neergezet. De oudere dame had al zes jaar ervaring, maar bij het omgaan met de computer stond haar leeftijd in de weg. Tja en nu moet ik beslissen of ik ermee door wil gaan. Wat weegt zwaarder? Het plezier van de winkel of de moeite van het samenwerken?

Trui maakt het verschil

Vandaag was het warme truiendag. Leuk initiatief om de aandacht te vestigen op het veranderende klimaat. Lees hier meer.

Wij hebben de verwarming altijd al vrij laag staan, begrijpen we van de visite die zich bij ons bibberend opwarmen aan een kopje koffie. Maar een graad minder, betekent 7% minder energieverbruik en dat komt neer op 7% minder CO2 uitstoot. Als iedereen in Nederland dat zou doen, dan scheelt dat aanzienlijk. Dus hopelijk wordt het initiatief volgend jaar door nog meer mensen gedragen.

Beugelbekkie

Laura heeft vanmiddag een blokbeugel en een buitenboordbeugel gekregen. Tjonge, dat is niet mis. Ze is bijna niet verstaanbaar en slikken lukt amper. Het zal wel weer wennen en er zijn haar veel kinderen voor gegaan, maar ik zal blij zijn als we dit hoofdstuk weer mogen afsluiten.

Voor Maaike is dat over een maand. Na bijna drie jaar de tandartspraktijk platgelopen te hebben, mogen de slotjes eruit. Nog eenmaal een laatste kleurtje kiezen.

Ik weet nog in mijn jeugd dat iedereen om me heen een beugel kreeg. Ik wilde er ook graag een, maar ik hoefde niet. Ik was daar zo jaloers op, dat ik met een paperclip een beugel fabriceerde. Toen viel ik op een ijzeren hekje en was ik mijn voortand kwijt. Ik dacht dat dat een straf van God was, omdat ik ermee gespot had. Vreemde kronkel natuurlijk, want zo is God helemaal niet. Toch betrap ik me erop dat ik nog steeds dat soort aparte conclusies kan trekken. We proberen met ons beperkte menselijke verstand God begrijpelijk te maken, maar dat is onbegonnen werk.

Valentijn-hulplijn

Ik hoorde dat er zelfs een hulplijn is opengesteld om de teleurgestelde kinderen vandaag op te vangen. Dat is inderdaad de schaduwzijde van Valentijnsdag..

De dag van de liefde

Wat een spannende dag vandaag! Welke stille liefde laat er van zich horen door een e-card of sms-je? Durf je zelf iets te sturen met je naam eronder? Om de dag alvast goed te beginnen, kregen mijn geliefden een chocoladehartje bij het ontbijt. Natuurlijk hoeft dat niet speciaal op 14 februari. Laten we geen dag overslaan om onze man of vrouw, kinderen, familie en vrienden te laten weten dat we van ze houden.

Waar komt Valentijnsdag eigenlijk vandaan?, vroeg Maaike. Dit is het antwoord van Wikipedia:

Het was in de tijd dat keizer Claudius II aan de macht was. Om zijn rijk in stand te houden had hij veel soldaten nodig, aan wie hij allerlei eisen stelde. Zo mochten soldaten niet trouwen omdat aan het front niets hen mocht afleiden, dus ook geen gedachten aan thuis.
Volgens de legende kwam een jong paar bij bisschop Valentijn met het verzoek hen te trouwen. De man was een heidense soldaat, de vrouw een Christen. Valentijn vond de liefde zwaarder wegen dan de wetten van de keizer en huwde het stel. Al gauw kwamen meerdere paren met hetzelfde verzoek. Hij werd aangegeven en gearresteerd. Toen hij voor de keizer moest verschijnen probeerde hij die te bekeren. Claudius voelde zich beledigd en liet Valentijn martelen en onthoofden. Dat gebeurde op 14 februari, maar het jaar is onduidelijk. Voor het vonnis werd uitgevoerd, zag hij nog kans het dochtertje van de gevangenisbewaarder een briefje toe te stoppen. Van je Valentijn, stond erop.

Volgens een ander verhaal kwam een cipier (of de stadhouder van Rome) bij de toen al in de gevangenis zittende Valentijn met het verzoek zijn blinde dochter te genezen. Valentijn zorgde voor een geneesmiddel, maar dat werkte niet. Op de dag van zijn onthoofding probeerde de vader van het meisje nog wanhopig het vonnis tegen te gaan, maar tevergeefs. Na Valentijns terechtstelling ontving het meisje een klein briefje van Valentijn, waaruit een gele bloem viel (als mensen hem om raad vroegen gaf hij hen een bloem, vandaar de bloemengroet op Valentijnsdag). Op het briefje stond 'Van Valentinus' en direct kon ze weer zien. Volgens de legende werd de vader daarna bekeerd tot het christendom.

De Cito-toets is een makkie.

Alle antwoorden staan er gewoon bij.

Cito bibbers

Vandaag begint Laura met de CITO toets. Er zijn verschillende meningen over deze eindtoets, maar bij de school waar Laura naartoe wil, weegt de uitslag zwaar. Punt te weinig - jammer dan, begin maar een niveau lager. Dus natuurlijk is ze zenuwachtig. Stel dat ik het niet goed maak? We bidden voor haar dat ze rustig blijft, rustig leest en veel wijsheid krijgt om het op haar niveau te maken.

Er was eens...

Het Winterkoninkje

Er was eens een klein vogeltje dat Jantje heette. In het voorjaar mocht hij voor het eerst naar school. Die ochtend poetste hij vol verwachting zijn bruine verenkleed. Hij nam zijn nieuwe broodtrommeltje en liep met zijn staart parmantig in de lucht naar school. Wat voelde hij zich groot. In het klaslokaal waren al andere vogels aanwezig. Een grote zwarte vogel stond bij de deur. ‘Hé klein Jantje’, riep Menno Merel imponerend. ‘Ik ben de baas hier op school, dat je dat maar weet.’ Jantje kromp een beetje in elkaar en ging maar gauw zitten. Hij keek eens om zich heen. Helemaal voorin zat een prachtig kleurrijk vogeltje. Het was Koosje Koolmees. Ze keek hem hooghartig aan. ‘Ik ben de knapste hier, dat je dat maar weet.’ Jantjes staart zakte een stukje dieper naar beneden. De deur ging open en meester Kauw kwam binnen. ‘Welkom allemaal. We beginnen vandaag met de zangles.’ Robin Roodborst stak zijn rode borst naar voren en zong een prachtig lied. Maar toen klein Jantje aan de beurt was, hield iedereen zijn adem in. Uit het kleine keeltje kwam zo’n schitterend lied dat zelfs de mensen buiten even stil stonden om er naar te luisteren. ‘Jij bent een echt winterkoninkje’, vonden alle vogels en Jantje stak trots zijn staart in de lucht.

De moraal van dit verhaal is dat je jezelf niet met anderen moet vergelijken. Je identiteit ligt niet in wat anderen van jou vinden. Je hebt talenten van God gekregen. En Hij wil graag dat jij jouw plek in neemt, zodat je mag zijn wie Hij wilt dat je bent.

Voorjaar komt eraan

Het was filewandelen zondagmiddag. Met het mooie weer trok iedereen eropuit om te genieten van de zonnestralen. De eerste voorjaarsbodes zijn alweer zichtbaar en hoorbaar. De gele narcissen en paarse krokussen schieten uit de grond en het Koolmeesje fluit zijn voorjaarswijsje. Maar het is pas februari...

Uitdaging online

Al jaren schrijf ik af en toe een interview voor de christelijke (maand)krant De Uitdaging. Sindskort is de krant online te bekijken. Op bladzijde zes staat mijn interview over gevangenen in Rusland. Kijk op Uitdaging online voor een impressie.

Carnaval

Vrijdag vierde de basisschool een bescheiden carnaval. De hele week hadden de kinderen hard gewerkt aan een kar voor de optocht. Het thema van haar klas was flower power. Donderdagavond onweerde en hagelde het nog, maar gelukkig was het deze ochtend droog. Het was wel heel koud, dus er werd een kortere route gelopen. Verder deden ze spelletjes, konden ze een film kijken en aten ze pannenkoeken, door ons moeders gebakken.

The Kite Runner

Gistermiddag ben ik met Laura's klas naar de film geweest. Laura ging naar National Treasure: Book of Secrets met Nicolas Cage; de moeders gingen naar The Kite Runner .

De film is gebaseerd op het bekende boek De Vliegeraar van Khaled Hosseini. Het gaat over Afghanistan van de laatste dagen van de monarchie tot op heden en de vriendschap tussen Hassan en Amir. Hassans vader is de dienaar van het huis en lid van de Hazara minderheid, terwijl de vader van Amir, een welgestelde Pashtun is. Later blijken ze meer te zijn dan vrienden. Als de loyale Hassan verkracht wordt door een groep jongens doet Amir niets om dat te voorkomen. Vanaf dat moment verandert hun relatie. Als de Russen het land binnenvallen vlucht Amir met zijn vader naar Amerika, waar hij een nieuw leven opbouwt. Wanneer hij teruggaat naar Afganistan wacht hem een onaangename verrassing. Hassan is dood en zijn zoon leeft onder vreselijke omstandigheden. Met gevaar voor eigen leven redt hij Hassans zoon en betaald zijn schuld terug. Misschien is het goed om er kennis van te nemen, maar ik vond het een vreselijk wreed verhaal. Eind vorig jaar moesten de vier jonge acteurs zelfs onderduiken vanwege hun veiligheid.