zaterdag 31 januari 2009

Creatieve gebedsvormen

Helemaal enthousiast ben ik over het boek 'Dag en nacht roepen zij tot God'. Een inspirerend verhaal over een gebedsbeweging, waarbij 24 uur per dag 7 dagen per week continue wordt gebeden. Hiervoor is een speciale gebedsruimte ingericht waar mensen samenkomen. In deze gebedsruimte wordt gebeden met aandacht voor alle zintuigen. Inmiddels is dit concept over de hele wereld overgenomen. Ook in Nederland zijn een aantal 24-7 gebedsruimten. Het gebed wordt tastbaar gemaakt. Niet overal is dezelfde inrichting, maar het idee is hetzelfde.
Er brandt bijvoorbeeld altijd een kaars met drie pitten, symboliserend: God de Vader, Jezus de Zoon en de Heilige Geest. Ook kun je zelf een kaarsje aansteken als teken van voorbede.
Gods heiligheid wordt erkend door je schoenen uit te trekken. Je kunt je handen wassen en op die manier je zonden belijden of knielend voor een groot kruis.
Er is een gebedsdoos voor anonieme gebeden of juist een gebedsmuur, zodat je gebeden gelezen kunnen worden en meegebeden. Er is een boek waarin gebedsverhoringen een plaats krijgen.
Er hangt een landkaart of een wereldbol, zodat je kunt bidden voor de wereld. En een kaart van de plaats waar je woont, waarin je een punaise kunt steken om te laten zien voor welke straat er al gebeden is.
Je kunt er op een creatieve manier God aanbidden, met verf of klei. Je kunt luisteren naar een CD of je leest een stukje uit de Bijbel aan de hand van het rooster. Je kunt er in een spiegel kijken en je eigen veroordelingen afleggen en jezelf leren zien zoals God ons ziet. Er is een stiltehoekje om te luisteren naar wat God tot jou te zeggen heeft.
Zoveel creatieve manieren om te bidden, dat stimuleert je gebedsleven volgens mij enorm. Je ogen gaan open als je ziet dat er meer is, dan in een kring tegenover elkaar zitten en een uurlang luisteren naar deprimerende verzoeken voor de bovenbuurvrouw van driehoogachter.
Echt een aanrader dit boek!

woensdag 21 januari 2009

Barack en Rick

Op verzoek van de kinderen hebben we gisteravond met ons bord op schoot voor de tv gezeten om te kijken naar de inauguratie van Barack Obama. Een stukje geschiedenis werd geschreven en dat beseften ze heel goed. Rick Warren, in Nederland bekend van de 40 Doelgerichte Dagen en voorganger van de Saddleback Church, mocht het gebed uitspreken. Er is zowel onder de christenen, als onder de homo's, als onder de aanhangers van Obama felle kritiek op deze samenwerking. Waarschijnlijk hebben beide heren er veel bij te winnen. Obama probeert president van alle Amerikanen te zijn en noemt zichzelf gelovig. Toch zijn niet al zijn standpunten zo christelijk en daar maken de Bijbelgetrouwe christenen zich dan weer boos over. Rick Warren lijkt de opvolger van Billy Graham te worden. Maar ook hier duikt weer de vraag op of het compromis wel altijd de juiste weg is. Kun je iedereen te vriend houden of ga je schipperen met je principes?

woensdag 14 januari 2009

Zomer in ons hoofd

Terwijl het laatste ijs wegsmelt, zijn wij ons alweer aan het voorbereiden op de zomervakantie. Waar willen we heen dit jaar? Wordt het een kampeervakantie met vriendjes en vriendinnetjes, een zwembad en een boek. Of gaan we naar Noorwegen of Engeland? Engeland trekt ons het meest. De pond staat laag, dus het is nu goedkoop om daarheen te gaan. Maar ik herinner me nog zo goed de angst, die me om mijn hart sloeg, toen de boot uitvoer en vervaarlijk begon te schommelen op de zeegolven. Natuurlijk zijn er alternatieven, maar of honderden kilometers boven de zee nu zoveel beter voelt of begraven in een tunnel onder de zee, nee dank je. Gelukkig is er een stukje, waar het land elkaar bijna raakt. We zouden daar kunnen overvaren. Calais-Dover is maar 90 minuten varen, dat klinkt al redelijker dan een hele nacht. We zouden Londen kunnen bezoeken. Ja, in een dubbeldekker door de stad cruisen. De kroonjuwelen bezichtigen. Het wisselen van de wacht bekijken bij Buckingham Palace. We zouden kunnen verblijven in de streek van Kent. Wat is daar veel te doen als je je daarin verdiept. Prachtige tuinen en kastelen, het Charles Dickens museum, een hopboerderij, zelfs een theepottententoonstelling met na afloop een cream tea. Zo worden we enthousiast. We vinden zelfs een schattig cottage om in te verblijven. Nu nog gauw boeken. Heerlijk om alvast naar uit te zien.

maandag 12 januari 2009

Flauwvallen, botsing

Soms heb je van die dagen... Zaterdag was Laura twee keer van haar paard gevallen. Door de kou kunnen de paarden hun energie niet kwijt in de buitenbak en zijn ze wat onrustig. De tweede keer kwam ze op haar hoofd terecht. Thuis heeft ze uitgebreid haar verhaal gedaan en is daarna in bad gaan zitten. Daarna is ze wat met Maaike in de badkamer aan het rommelen. Omdat ze zich niet goed voelde worden, ging ze op de rand van het bad zitten. Maaike zag in de spiegel hoe haar zusje ineens voorover viel. Laura was flauwgevallen en knalde met haar hoofd tegen de rand van de douchebak. Langzaamaan hebben we haar weer laten bijkomen. Ze had de hele middag niet gegeten. Dus we hebben haar wat te eten gegeven. Tijdens het eten voelde ze zich weer niet goed worden. Toen hebben we de huisartsenpost gebeld. We wisten niet of het flauwvallen was gekomen van het niet eten of nog van het vallen van het paard. Natuurlijk moesten we even langskomen. Gelukkig ging het in de auto al wat beter met Laura. De huisarts was dan ook snel uitgekeken. Ze was levendig en haar pupillen waren goed. We mochten weer vertrekken. Tijdens de rit naar huis zat ik voor de zekerheid naast Laura. Toen we bij het verkeerslicht stonden, besloot het busje voor ons ineens, dat hij in een andere rijbaan wilde staan. Hij zette zijn auto in zijn achteruit en knalde met een enorme klap op onze auto. Maaike schrok geweldig. Ze hield er een pijnlijke nek en een angstig gevoel aan over. De zondag hebben we maar wat rustig aan gedaan om iedereen de tijd te geven te herstellen. Sjoerd is nu met de auto naar de garage. De kinderen zijn voorzichtig weer naar school. Het lijkt erop dat het goed is afgelopen.

zaterdag 10 januari 2009

Gratis?

Helaas, ik ben er weer eens ingetrapt. Geheel onschuldig belt er een mevrouw op of ik een gratis tijdschrift wil ontvangen. Het klinkt allemaal heel leuk. Natuurlijk wil ik dat. Ik lees graag en blijf graag op de hoogte en ik krijg graag dingen gratis. Maar als het blad binnenkomt, gooit Sjoerd het bij het oud papier en ik krijg het nooit te zien. Onaangenaam verrast krijg ik nu een opgewekte brief: We zijn blij dat het blad u beviel en wilt u nu het abonnementsgeld binnen tien dagen betalen... Maar het blad beviel me helemaal niet. Ik ben helemaal de goede doelgroep niet. Maar ik zit er wel het komende half jaar aan vast. Het voelt als een bekeuring. Waarom voel ik me zo genomen? Was ik niet eigenlijk ook van plan om het gratis exemplaar te nemen en het dan af te zeggen? Toch vind ik het een oneerlijke manier van iemand erin luizen. Hoe zouden mensen het vinden als wij hen op die manier benaderen voor bijvoorbeeld een Alphacursus. Wilt u een gratis maaltijd? Kom dan op 29 januari. Tja, u moet nu wel blijven voor de rest van de avond. Er ingeluisd. Of doen we dat eigenlijk ook een beetje? Is iets ooit wel geheel vrijblijvend? We hebben toch allemaal een onderliggend doel, waarom we dingen doen. Nou ja, ik heb mijn les weer geleerd. Niet te hebberig zijn, want niets in het leven is gratis, vrijblijvend en voor niets.

vrijdag 9 januari 2009

Nog meer foto's


Heel de schepping zingt uw lof

Een groep staartmezen bezoekt de tuin.

woensdag 7 januari 2009

vrijdag 2 januari 2009

Goede voornemens

Voor oudejaarsavond had ik een persoonlijk jaaroverzicht gemaakt met onze hoogte- en dieptepunten van 2008. Leuk om even bij stil te staan. Was het echt dit jaar dat Laura nog zat te zwoegen voor de Cito-toets? Leuke herinneringen aan de vakantie. Maar ook moesten we afscheid nemen van onze poes, die jarenlang lid was van ons gezin. Hadden we moeilijke momenten in de familie en in de kerk.
Ook goede voornemens doe ik aan mee. Dit is het moment om weer eens na te denken over wat er goed gaat en wat er beter kan. In de Nederlandse top drie staat altijd afvallen. In de christelijke top drie staat altijd meer stille tijd houden. Voor mij is het meestal doorgaan met waar ik mee bezig ben, maar dan weer met nieuwe energie en inzet. Op de blog van Hinke stond een heel ABC met prachtige voornemens. Ik zou er zeker even een kijkje nemen.