Gratis?

Helaas, ik ben er weer eens ingetrapt. Geheel onschuldig belt er een mevrouw op of ik een gratis tijdschrift wil ontvangen. Het klinkt allemaal heel leuk. Natuurlijk wil ik dat. Ik lees graag en blijf graag op de hoogte en ik krijg graag dingen gratis. Maar als het blad binnenkomt, gooit Sjoerd het bij het oud papier en ik krijg het nooit te zien. Onaangenaam verrast krijg ik nu een opgewekte brief: We zijn blij dat het blad u beviel en wilt u nu het abonnementsgeld binnen tien dagen betalen... Maar het blad beviel me helemaal niet. Ik ben helemaal de goede doelgroep niet. Maar ik zit er wel het komende half jaar aan vast. Het voelt als een bekeuring. Waarom voel ik me zo genomen? Was ik niet eigenlijk ook van plan om het gratis exemplaar te nemen en het dan af te zeggen? Toch vind ik het een oneerlijke manier van iemand erin luizen. Hoe zouden mensen het vinden als wij hen op die manier benaderen voor bijvoorbeeld een Alphacursus. Wilt u een gratis maaltijd? Kom dan op 29 januari. Tja, u moet nu wel blijven voor de rest van de avond. Er ingeluisd. Of doen we dat eigenlijk ook een beetje? Is iets ooit wel geheel vrijblijvend? We hebben toch allemaal een onderliggend doel, waarom we dingen doen. Nou ja, ik heb mijn les weer geleerd. Niet te hebberig zijn, want niets in het leven is gratis, vrijblijvend en voor niets.