Kerstmaaltijd

Naast me zat een vrouw die met haar eten knoeide, tegenover me zat een man wiens ogen scheel stonden en uit zijn verhaal sprak eenzaamheid. Achter me waren twee oudere dames neergestreken, moeizaam ter been. Wat te laat kwam een man binnen waar iedereen in ons dorp met een boog omheen loopt. Bij het weggaan liep hij zonder jas naar buiten, de vrieskou in. Twaalf gasten kwamen er op de maaltijd die we gisteravond in onze gemeente hadden georganiseerd. Gasten die het nodig hadden, die hongerig waren en eenzaam. Ik hoop dat we ze een stukje warmte hebben kunnen geven. Ik bid dat ze Jezus mogen leren kennen.