Gisterochtend ben ik flauwgevallen. Ik belandde met mijn gezicht op de tegelvloer van de badkamer. Sjoerd hoorde de bonk en wist meteen dat het niet goed was. Hij kwam naar boven gerend en ook de kinderen stormden gealarmeerd uit hun kamers. Ik weet dat ik weer bij kwam en dacht: wat is dat voor paniek? Een huilende Maaike, Laura die bang uit d'r ogen keek en Sjoerd die 112 wilde bellen. Ik had het gevoel dat ik geslapen had, maar vroeg me wel af wat dat voor water was, dat bleek bloed te zijn. Mijn tanden waren beschadigd en m'n lip lag open. Na even bijgekomen te zijn, heeft Sjoerd de tandartsnooddienst gebeld. Dezelfde tandarts als de vorige keer had dienst. Sjoerd heeft me geholpen met aankleden en heeft me naar tandarts Bosboom gebracht. Ze waren alleraardigst. Hij heeft onder verdoving mijn tanden gespalkt. 's Avonds belde hij nog even op om te vragen hoe het ging. Mede op hun aanraden en aandringen van Sjoerd zijn we nog naar de eerste hulp post van het VU gereden. Ik had last van mijn nek, knieen, elleboog en een bult op mijn voorhoofd. Na een grondig onderzoek waarbij mijn reflexen, hart en bloeddruk gecontroleerd werd, mocht ik weer gaan. Het komt wel vaker voor, zei de arts. Als het nog eens zou gebeuren, dan moest het onderzocht worden.
Het heeft diepe indruk op ons gemaakt. We moeten het echt verwerken. Maaike durfde niet meer in de badkamer, want ze had dat beeld van mij daar nog op haar netvlies staan. Laura vroeg in de auto ineens waar ze het telefoonnummer van de ANWB kon vinden, voor het geval dat.. Sjoerd en de kinderen laten me niet alleen en dat stel ik erg op prijs, want ik voel me ook onzeker. Ik durfde gisteravond niet in slaap te vallen, want dan voel je je ook wegglijden en hoe weet ik of ik niet weer flauwval. Ik vind het heel naar dat Sjoerd en de kinderen dit mee moesten maken. Ik weet hoe zwaar het is om je zorgen te maken over de anderen. Hoewel ik er niets aan kon doen, schaam ik me ervoor. Ik hoor sterk te zijn. Nu moesten ze voor mij zorgen.
Morgen bel ik de dokter. Ik heb nog te veel vragen. Dinsdag kan ik mijn eigen tandarts pas bellen. Ze kunnen tegenwoordig veel. Maar een ervaring verwerken moeten we zelf doen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
3 opmerkingen:
Tsjonge, jonge, ik weet ff niet wat ik moet zeggen. Wat zullen jullie allemaal geschrokken zijn! Voelde je het flauwvallen ook niet aankomen? Heb je dit al vaker gehad? Ik kan me er wel iets bij voorstellen dat je nu bang bent om te gaan slapen.... Weet je , ik kan je goedbedoelde tips geven , maar dat doe ik niet. Ik zal voor je bidden: voor herstel, hervinden van het vertrouwen in je lichaam, voor rust voor Sjoerd en de meiden en voor bescherming van jou en je gezin.
Liefs Rianne
Wat een schrik, ook voor Sjoerd en de kinderen. Ik hoop echt dat alles goed komt. Heel veel sterkte
Hey Conny, hoe gaat het nu? Ben je al bij je eigen tandarts geweest? Hoe is het met de pijn?
Groetjes Rian
Een reactie posten