Aanrader

De stapel boeken die liggen te wachten om gelezen te worden, kan me niet groot genoeg zijn. Er is niets ergers dan niets te lezen te hebben. Ik heb net de laatste bladzijde van Dwaalgeest van Kristen Heitzmann omgeslagen. Met een spijtige zucht moest ik het boek weg leggen. Ik vind het jammer dat ik niet meer mee kan leven met hoofdpersonen Noelle, Rick en Morgan.

Het verhaal begint met Noelle, die verward weg vlucht van haar verloofde Michael. Ze strijkt neer op de range van Rick en zijn broer Morgan, waar ze een kamer huurt. Heel langzaam komen we, net als de twee mannen, achter haar verhaal. Ze komt uit een rijk nest. Haar vader heeft haar overbeschermd opgevoed, nadat ze als vijfjarig meisje ontvoerd is geweest. Als haar verloofde gewelddadig wordt, komen er vlagen uit die weggedrukte periode in haar geest terug. De schrijfster heeft een prachtige parallel getrokken tussen het africhten van een wild paard dat vecht voor zijn vrijheid, terwijl zijn baas zijn wil probeert te breken en Noelle die zich niet wil laten overheersen, maar vrij wil zijn. Tijdens haar aanwezigheid op de range groeien er warme gevoelens tussen haar en de twee mannen, waardoor tot het laatst toe onduidelijk blijft wie ze zal kiezen. Natuurlijk komt Noelle tot geloof, want het is tenslotte een christelijke roman. Maar de reden van haar afkeer tegen God, gaat heel diep en pas als ze erachter komt waar dat gevoel vandaan komt, is de weg vrij om te gaan geloven. Een mooi boek dat ik tot de laatste 458 ste bladzij met veel plezier heb gelezen.