Zoekende mensen

Vanmiddag was ik met mijn moeder in de priorij 'Emmaus' in Maarssen. We werden ontvangen door enkele zusters, waarvan er nu nog zo'n twaalf in het huis wonen. Ze hadden een middag georganiseerd over Henri Nouwen. Een bijzonder spiritueel man, die we vooral kunnen leren kennen uit zijn boeken. Dominee Yme Horjus was uitgenodigd om een inleiding te houden. Hij vertelde hoe priester Nouwen opriep om het 'zijn' voor het 'doen' te laten gaan. Soms zijn we zo druk met het doen van dingen, dat we vergeten om de stilte op te zoeken en te leven vanuit de Bron. Na een korte pauze mochten een paar van de vele gasten vertellen wat hun aansprak in Nouwens werk en persoon. Een mevrouw vond het een sterk punt dat Nouwen wist dat hij een geliefd kind van God was. Een andere mevrouw was geraakt door de levensgeschiedenis van Nouwen, die eerst een gewaardeerd leraar op een prestigeuze universiteit was om zich later terug te trekken om met een gehandicapte jongen te werken. Weer een ander vond het fijn dat hij aanspoorde om niemand te veroordelen. Een aantal mensen was op zoek naar een spirituele gids, maar ze konden niemand vinden. Sommige aanwezigen worstelden om contact te krijgen met God. Ze mediteerden, wandelden, zochten de stilte op, in de hoop iets van God te ervaren. Eén mevrouw stelde zich daarin heel kwetsbaar op en vertelde bijna wanhopig over haar zoektocht. Maar toen de dominee zei dat ze bij Christus moest zijn, maakte ze een afwerend gebaar. 'Niemand komt tot de Vader dan door Mij', zegt Jezus in de Bijbel. Dus hebben we het dan wel over dezelfde God? Een interessante bijeenkomst.