Nacht van Gebed

Gisteravond was de Nacht van Gebed. Van tevoren hebben we er veel bekendheid aan gegeven. Het stond zelfs op de voorpagina van een van de kranten. We hebben christenen persoonlijk benaderd via mail, hyves of gewoon in gesprekken. In de gemeente een dvd laten zien. Afijn, gisteravond was het dan zover. We begonnen om tien uur met zo'n vijftien mensen. In de loop van de avond druppelden er nog meer binnen. De meesten toch wel van onze eigen gemeente. Hoe later het werd, hoe meer mensen er weer afhaakten. Zelf ben ik om twaalf uur weggegaan en dat voelde alsof ik de vervolgde christenen in de steek liet. Zij kunnen niet beslissen om uit de gevangenis te stappen. In de tijd dat ik er was, heb ik indrukwekkende verhalen gehoord. We begonnen de avond met zingen en danken. Daarna keken we naar een verhaal over Iran. Vervolgens was er een meneer met een indrukwekkende oproep uit Israel/Gaza. Hij wilde geen medelijden, geen bewondering voor hun moed. Hij wees op Jezus en wilde dat we Zijn voorbeeld zouden volgen. Dat we de moslims niet zien als vijanden, maar hen liefhebben. De gebeden tuimelden over elkaar heen. Er was zoveel om voor te bidden. Ook de lijst van Open Doors hielp daarbij. Na het gebed zongen we nog een lied. Ongeveer vijf mensen hebben het de hele nacht volgehouden. Sjoerd is om vier uur nog gegaan voor de laatste twee uurtjes. Bijzonder dat er op zoveel plaatsen tegelijk bij deze vervolgde christenen is stil gestaan. Dat moet wel gevolgen hebben...