Afrader

Het gebeurt me echt vrijwel nooit, maar vandaag heb ik een boek weggelegd, voordat ik het uit gelezen had. De roman Laatste afscheid geschreven door Lisa Samson vond ik zo vreselijk, dat ik niet verder kon gaan. Allereerst de korte afgeknepen zinnen die lezen alsof je iedere keer opnieuw in het verhaal moet komen. Verder buitelen de vergelijkingen over elkaar heen. ("Mijn adem blijft steken als een vlieg in een spinnenweb." "Net als een vervuilde golf op het strand.")Toen en nu lopen telkens onaangekondigd in elkaar over. Het zou een christelijk boek moeten zijn, maar de eerste 38 bladzijden merk ik daar niets van. En dan het verhaal... De man van hoofdpersoon Pearly overlijdt. Hij krijgt een beroerte en valt met zijn gezicht in de aardbei-banaan jellypudding. Je kunt het grappig vinden, maar dood is niet grappig, dus waarom zo banaal? Voor mij hield het echt op toen ze hem ging scheren om zijn baard te bewaren. Het idee vond ik zo luguber, dat ik niet verder kon lezen. Nu heb ik alleen geen boek meer om lekker mee in de tuin te zitten...