Sinterklaas heeft zijn paard amper geborsteld en op stal gezet, de stoomboot is nog niet uit zicht of de kerstkransjes hebben de plaats van de pepernoten al ingenomen. Ook in de evangelische boekwinkel moesten we ons voorbereiden op kerst, dus ik zette mezelf er maar toe om de kerstliederen door de winkel te laten schallen. Ik voel me niet zo kerstig, maar ja, hoe voelt dat? De eerste kerstkaarten vallen alweer door de brievenbus, maar ik moet ze nog gaan kopen. Volgende week zaterdag gaan we weer soep uitdelen in de winkelcentra om mensen uit te nodigen voor het kerstdiner in onze kerk. Veel mensen zetten zich hiervoor in, door eten te bereiden, de kerstversiering aan te brengen, ouderen te rijden, uitnodigingen te maken of het eten te serveren.
Vorig jaar kwamen er veel mensen; we hopen dat er dit jaar nog meer mensen zullen aanschuiven. Dat is wel spannend, want je weet niet of er genoeg eten is, genoeg plek om te zitten, maar het is goed om hier als gemeente samen de schouders onder te zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten