Bezinning

Vandaag ben ik veertig geworden. Een mooi moment om me eens te bezinnen op mijn leven. Ben ik geworden zoals ik zou willen zijn? Doe ik wat ik zou willen doen?

Zondag ging de preek over jaloezie. Volgens mij ben je jaloers als je leven niet is, zoals je wilt dat het is. Als je tevreden bent met het leven dat je leidt, met wie je bent en wat je doet, dan hoef je niet jaloers op anderen te zijn. Als dat niet zo is, moet je er wat aan veranderen. Daarbij moet je natuurlijk wel nagaan of je motivatie juist is. Wil je een groter auto omdat de buren er ook een hebben, dan lijkt me dat geen goed streven. De spreker ging nog een stapje verder. Als je dankbaar bent voor wat je hebt en wie je mag zijn, is er geen plaats voor jaloezie. Hij raadde ons aan onszelf niet te vergelijken met anderen. Maar we mogen onszelf bekijken door Gods ogen. Zijn wij geworden wat Hij voor ons voor ogen had? Gebruiken we onze tijd, gaven en talenten voor het doel dat Hij met ons heeft?

Ik kreeg een CD van de groep MercyMe, met daarop het liedje 'In a blink of an eye'. Daar zingen ze de volgende tekst: How can I further Your kingdom, when I'm so wrapped up in mine?