Elk jaar vertellen we het verhaal van haar geboorte opnieuw en ze blijft zich erover verbazen. Hoe ik me klaarmaakte om naar de kerk te gaan en hoe snel ze zich aandiende en iedereen in rep en roer was en in kerstkleren naar ons toe haastte en dat het ging sneeuwen toen ze geboren was. Ik herinner me nog hoe verbonden ik me dat eerste jaar voelde met Maria. Op Eerste kerstdag komen dus alle familieleden bij ons. De Tweede dag vierden we met z'n viertjes. Laura had weer een kerstdiner bedacht met amuses en een grand dessert. Maaike had de tafel mooi gedekt en Sjoerd las het kerstverhaal voor tussen de gangen door. Zondag hebben we nog gegourmet met mijn ouders. En nu is het weer wassen en stofzuigen.
maandag 29 december 2008
Kerstdagen
De kerstdagen zijn weer voorbij. Op Eerste kerstdag was er een feestelijke dienst. In onze gemeente proberen we een evenwicht te vinden tussen de mensen die graag kerst in al zijn glorie willen vieren en mensen die gruwen van de dingen rond kerst, vandaar een feestelijke dienst en geen kerstdienst. Uiteindelijk komt het erop neer dat we door het compromis niemand tevreden stellen. Voor ons stond de dag meer in het teken van Laura. Zij werd die dag 12 jaar. 
Elk jaar vertellen we het verhaal van haar geboorte opnieuw en ze blijft zich erover verbazen. Hoe ik me klaarmaakte om naar de kerk te gaan en hoe snel ze zich aandiende en iedereen in rep en roer was en in kerstkleren naar ons toe haastte en dat het ging sneeuwen toen ze geboren was. Ik herinner me nog hoe verbonden ik me dat eerste jaar voelde met Maria. Op Eerste kerstdag komen dus alle familieleden bij ons. De Tweede dag vierden we met z'n viertjes. Laura had weer een kerstdiner bedacht met amuses en een grand dessert. Maaike had de tafel mooi gedekt en Sjoerd las het kerstverhaal voor tussen de gangen door. Zondag hebben we nog gegourmet met mijn ouders. En nu is het weer wassen en stofzuigen.
Elk jaar vertellen we het verhaal van haar geboorte opnieuw en ze blijft zich erover verbazen. Hoe ik me klaarmaakte om naar de kerk te gaan en hoe snel ze zich aandiende en iedereen in rep en roer was en in kerstkleren naar ons toe haastte en dat het ging sneeuwen toen ze geboren was. Ik herinner me nog hoe verbonden ik me dat eerste jaar voelde met Maria. Op Eerste kerstdag komen dus alle familieleden bij ons. De Tweede dag vierden we met z'n viertjes. Laura had weer een kerstdiner bedacht met amuses en een grand dessert. Maaike had de tafel mooi gedekt en Sjoerd las het kerstverhaal voor tussen de gangen door. Zondag hebben we nog gegourmet met mijn ouders. En nu is het weer wassen en stofzuigen.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
hoi Conny,
Het is ook wel een heel bijzonder verhaal van Laura...
Wat me verder trof was over dat compromis. Misschien is dat wel wat vaak misgaat. Iedere keer wordt er gezocht naar een compromis in de gemeente. En steeds weer opnieuw is dan vervolgens niemand tevreden. Is een compromis wel altijd zo verstandig???
groetjes,
Mariëlle
Hoi Conny, hoe komt het dat we tegenwoordig zo'n hekel hebben aan al dat "kerstgedoe"? Omdat de wereld ons dat oplegt, meegaan in de stroom van kado's, eten, twee dagen lief zijn voor elkaar enz... Ja het is moeilijk om dan iedereen tevreden te stellen, maar het is eigenlijk een feest van eenvoud en aanbidding, niets geen poeha of iets van dien aard. Leuke foto, die is zeker van jullie gezin, maar dan 12 jaar geleden....Alsnog gefeliciteerd met je dochter, groetjes en een goede jaarwisseling. En ook in 2009 blijf ik je weblog volgen
Een reactie posten