Je kunt je ogen toch niet geloven? Dit keer geen zwarte vogel met rode wintermuts en sjaal, maar een blauwe, een ongelooflijke fluoriserende blauwe: een ijsvogel. De mooiste vogel die ik ken en die ik zo graag wilde zien, streek neer in mijn eigen tuin. Ik kon mijn ogen niet geloven. Het was veel te kort, maar ik zal het nooit vergeten.
1 opmerking:
Ha, dit is ook mijn favoriet! En ook ik ben zo gelukkig om een tuin te hebben waar deze gast zo nu en dan verblijft, dankzij een heerlijk visrijk watertje!
Een reactie posten