Grenzen stellen

Soms worden je opvoedkundige vaardigheden een beetje op de proef gesteld. Maaike was gisteren met haar klasgenoten met een boot mee. Het afscheidsfeestje begon om zes uur en zou duren tot elf uur, wat ik al erg lang en laat vond. Om tien uur belde ze op. Het was zo gezellig, of ze ook om twaalf uur naar huis mocht komen? Nou, nee... Ja, maar, we zitten op een eiland en dan moeten we alleen voor mij naar huis. Dilemma dus. Wij zagen de hele groep al boos zijn op haar, omdat zij de spelbreekster was. Aan de andere kant zou ze dan pas tegen enen thuis zijn en dat vond ik echt belachelijk laat. Iemand moet toch grenzen stellen. Dus met pijn in ons buik hielden we vast aan ons nee. Uiteindelijk werd het een kwartiertje later. Daar konden we mee leven. Later thuis bleek dat er nog meer kinderen niet mochten!