Verslaafd aan Otrivin

Ik ben een Otrivin-addict... Ik ben verslaafd aan de neusspray en nu krijg ik pillen om af te kicken. Het is namelijk niet gezond om het langer dan een week te gebruiken. Maar het werkt zo direct. Gisteravond probeerde ik het eerst met Nasacort, een medicijn dat ik eigenlijk moet gebruiken. Om half een lag ik nog worstelend naar adem te snakken en tevergeefs te proberen niet te snurken. Een keer Otrivin en ik slaap als een roos.

Een maaltijd zonder Otrivin betekent smaakloos eten. Bovendien staat kauwen en tegelijk ademhalen niet erg netjes. Voor een feestje eerst een spraytje Otrivin, want tijdens een gesprek steeds met papieren zakdoekjes zwaaien is onhygienisch. En van te veel snuiten krijg je weer zo'n kapotte neus. Afijn, Otrivin verlichtte mijn leven.

Maar het mag niet meer van de KNO-arts. Hij schreef me Celestone voor. Als iemand het kent, hoor ik graag hoe het beviel. Eerder heb ik het meteen teruggebracht naar de apotheek. De bijsluiter - die moet je ook niet lezen - vertelde zulke afgrijselijke dingen dat ik het zeker weten nooit zou slikken. Maar nu stond ik er weer voor. Mijn moeder gebeld, die zei dat ik de dokter moest bellen, die zei dat ik de KNO-arts moest bellen, die zei: "Dan neem je het toch niet, maar ik schrijf het niet voor niets voor." Maar ik bel ook niet voor niets. Hij moest me gerust stellen. 'Ach mevrouw het stelt eigenlijk niets voor. Gewoon een ontstekingsremmend pilletje, dat van die kanker en tuberculose moet u zich maar niets van aantrekken. En ook dat levensbedreigende virus is niets om u zorgen over te maken.' Maar ik heb mijn tranen weggeslikt en ook het pilletje voor mijn eigen bestwil. Nu maar wachten tot mijn slijmvliezen tot rust gekomen zijn en de Rhinocort gaat werken, dan kunnen de zakdoeken weer in de kast.